Upodobania smakowe są rozmaite. Tyle ile osób, tyle możliwości. Nieco inaczej sprawa ma się z dziećmi. Liczne wyjazdy pozwoliły mi obserwować dzieci w nieformalnych sytuacjach poza szkołą, w czasie wolnym, w grupie. Jedno jest pewne, ich kubki smakowe wybierają podobnie. Tak więc na przekąskę chipsy popite colą lub pepsi, do tego fura słodyczy, niekoniecznie obiad czy kolacja w tradycyjnej wersji, za to po upływie średnio 30 minut przychodzi chęć na gorące kubki, zalewajki i inne sztuczne makaronopodobne potrawy. Jednak to, co lubią najbardziej to pizza. I tu łączą się w mniejszy grupy, zamawiając wersję z ulubionymi dodatkami. Nie ma wtedy kłótni kto z kim będzie współpracował, inaczej rzecz ma się w szkole podczas zajęć, kiedy to dzielenie na grupy zajmuje dużo, zbyt dużo, czasu. I tak przy okrągłych stoliczkach zajadają się smakowitą świeżo upieczoną w piecu opalanym drewnem pizzą. Przyznam, że jest to imponujący widok, totalna harmonia. Idąc tym tropem, nabrałam smaku na pizzę w wersji domowej. Zdecydowałam jednak, że w tym szalonym pomyśle musi być coś zdrowego. Stąd też jako dodatek wybrałam jarmuż.
Warzywo skądinąd niepopularne, wręcz przez wielu nieznane. Z dzieciństwa pamiętam, że stanowiło ono żer dla kur, a nie dla ludzi. Co ważniejsze jarmuż zawiera w sobie ogromną ilość witaminy K, która sprzyja krzepliwości krwi, chroni także przed rozwojem nowotworów. Jeśli więc nie jest specjalnie znany, to trudno stwierdzić do czego się jeszcze nadaje. Spróbowałam podać go również w takiej wersji jak przyrządza się tradycyjnie szpinak, dodałam go do zupy warzywnej, genialne jest także połączenie jarmużu z cebulką i jabłkiem, a dalej duszenie z tymi dodatkami.
Pizza
Ciasto wg Kuchni polskiej z moimi modyfikacjami
30dag mąki
2/3 szkl. letniej wody
1,5 dag drożdży
0,5 łyżeczki soli morskiej
4 łyżki oliwy z oliwek
Nałożenie
30 dag pieczarek
1 żółta papryka
1 cebula
3 ząbki czosnku
garść czarnych oliwek
pęk jarmużu
30 dag żółtego sera
oliwa z oliwek
sól, pieprz
Sos pomidorowy
1 puszka pomidorów w zalewie
1 ząbek czosnku
kilka łyżek oliwy z oliwek
1 łyżeczka oregano
1 łyżeczka suszonej bazylii
sól morska
kolorowy pieprz
Zaczynamy od sosu – na patelni rozgrzewamy oliwę z oliwek i przesmażamy na niej czosnek, po chwili dolewamy pomidory i dusimy aż się rozpadną, a sos zgęstnieje. Doprawiamy solą, pieprzem, oregano i bazylią. Odstawiamy do ostudzenia.
Następnie wykonujemy nałożenie.
Na oliwie przesmażamy pokrojoną w piórka cebulę, pieczarki pokrojone w plasterki i żółtą paprykę posiekaną w gruba kostkę. Następnie doprawiamy solą i pieprzem. Mieszamy i odstawiamy do ostudzenia.
Teraz ciasto.
Mąkę przesiewamy do miski, dolewamy wodę z rozpuszczonymi w niej drożdżami. Dodajemy sól i oliwę. Ciasto wyrabiamy robotem około 5 minut. Odstawiamy do wyrośnięcia.
I teraz po wyrośnięciu mamy dwie opcje w zależności od tego, kto jakie ciasto lubi:
1 jeśli chcemy wysoki i mięciutki spód, ciasto należy dłońmi rozciągnąć na blasze;
2 jeśli chcemy niski lekko chrupiący, wałkujemy na cienki placek i przekładamy na blachę.
Po wykonaniu jednej z powyższych czynności nakłuwamy widelcem ciasto i smarujemy cienką warstewką oliwy z oliwek. Teraz nakładamy wcześniej przygotowane nałożenie, a na nie ostudzony sos pomidorowy i posypujemy plasterkami czarnych oliwek i cieniutkim plasterkami czosnku.
Całość posypujemy liśćmi jarmużu i na to dajemy utarty żółty ser (staramy się w miarę dokładnie okryć liście, bo podczas pieczenia wysychają, jeśli wystają ponad ser).
Pieczemy 35 minut.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz