Dynia znaczy jesień…

Pojawienie się dyni oznacza dla mnie początek jesieni. Wcale nie smuci mnie odejście lata, bo jesień też jest piękna. A co z tą dynią? Jak co roku targujemy się w domu o nią. Dlaczego? Jedni ją lubią, inni nie bardzo. Już od kilku dni, wracając z pracy, przejeżdżałam obok domu Pani Dyni (tak nazywamy osobę, od której kupujemy)i z radością przyglądałam się przybywającym w ogrodzie dyniom. W końcu znalazłam chwilę, by zatrzymać się i zakupić dwie sztuki, co niekoniecznie ucieszyło moich domowników. Sama dynia wcale nie jest smaczna, dopiero w połączeniu z wybranymi dodatkami nabiera smaku. W zupie lubię łączyć ją z orientalnymi dodatkami: imbirem, kolendrą, kminem rzymskim lub też zupełnie swojskimi: czosnkiem, pestkami dyni, olejem dyniowym. Wcześniej ugotowałam dwa rodzaje zupy dyniowej:

http://kuchareczkagaduleczka.blogspot.com/2011_09_01_archive.html

http://kuchareczkagaduleczka.blogspot.com/2012/11/osiagnac-idea.html .

Teraz przyszedł czas na kolejne podejście do tego dania. Zdecydowałam się w końcu jako bazę wybrać pieczoną dynię. 

I powiem, że warto było wydłużyć czas gotowania, bo pieczenie jej z tymiankiem i oliwą nadało jej wielowymiarowego smaku. Ponownie wykorzystałam patent mojego kolegi Rafała Niewiarowskiego, żeby efekt ostateczny był jeszcze bardziej dyniowy. Na czym on polega? Na suchej patelni prażę pestki dyni, aż staną się chrupiące i wsypuję je do zupy przed podaniem, a jako dodatkowe dosmaczanie wykorzystuję olej dyniowy, który ma bardzo przyjemny smak i piękny jesienny kolor. Polecam ten marki Semco z dwóch powodów – po pierwsze jest bardzo dobrej jakości, po drugie jako że używa się go do doprawiania i spożywa tylko na zimno, cieszy mnie fakt, że wlewany jest do małych buteleczek. Zdążymy więc go zużyć, nim się popsuje lub straci smak. Kolejną nowością było dorzucenie w formie przyprawy startego sera Szafir, który, jak się okazało, świetnie pasuje z dynią. Tym którzy lubią pochrupać, proponuję podać jako dodatek niewielki kawałek solonego, świeżo upieczonego ciasta francuskiego – ja tak zrobiłam. Efekt zadowolił mnie i moich domowników, mimo że nie przepadają za zupą dyniową. A sama dynia przecież znaczy, że już mamy jesień w niezwykłych barwach.

Zupa dyniowa

1,2 dyni

kilka gałązek tymianku lub płaska łyżka suszonego Appetita

sól morska

świeżo mielony czarny pieprz Appetita

oliwa z oliwek

1 średnia żółta cukinia

1 por

2 białe cebule

3 ząbki czosnku

1 szklanka pełnotłustego mleka

1l bulionu warzywnego lub drobiowego

0,5 łyżeczki gałki muszkatołowej Appetita

Do podania:

olej dyniowy Semco

6 łyżek pestek dyni

tarty ser Szafir

Dynię obieramy i kroimy na małe kawałki, układamy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Gałązki tymianku obieramy i listkami posypujemy dynię, przyprawiamy solą morską i świeżo mielonym czarnym pieprzem. Całość skrapiamy oliwą z oliwek. 

Pieczemy 30 minut  piekarniku nagrzanym na 200 stopni. Cebulę i czosnek kroimy w plasterki, por na kawałki, cukinię w kostkę. Do rozgrzanego garnka wlewamy odrobinę oliwy z oliwek i przesmażamy cebulę, czosnek i por, dorzucamy cukinię. Przyprawiamy odrobiną soli i świeżo mielonym czarnym pieprzem.  Mieszamy i zalewamy bulionem. Gotujemy pod przykryciem 20 minut. Upieczoną dynię studzimy i blendujemy razem z pozostałą częścią zupy. 

 

Dolewamy mleko i chwilę jeszcze blendujemy, tak aby dokładnie wymieszać zupę. Na koniec dodajemy gałkę muszkatołową i zagotowujemy.   

Pestki dyni prażymy na suchej patelni aż lekko zrumienią się i będą chrupiące.

Do miseczek wlewamy zupę, posypujemy pestkami dyni i serem Szafir, skrapiamy każdą porcję łyżką oliwy dyniowej.

*Można także podać zupę z upieczonym z odrobiną soli ciastem francuskim.